Benim Annem!

Benim annem çok güzel ve başarılı bir kadındı. Etrafındaki birçok kişi O'nun yerinde O'nun gibi olmak isterdi!

Giyinmeyi, alışveriş yapmayı çok severdi. (Sanırım şaşırmadınız :) Bir sürü kıyafeti, ayakkabısı, bir de evde giydiği ev elbiseleri vardı, rengarenk! O işteyken dolabını karıştırıp bana 5 beden büyük gelen kıyafetlerini giymeye, aynanın karşısına geçip komik komik hallere girmeye bayılırdım. O gelmeden her şeyi yerine koyar, hiç bir şey olmamış gibi yapardım ama nafile her seferinde anlardı! Kızmazdı, gülerdi :)

Evimiz Tunalı'daydı, Ankara'yı bilenler bilir, şehrin en eski alışveriş caddelerindendir. Hemen hemen her gün işten sonra bir tur atar, elinde poşetlerle gelirdi eve. Benim için alışverişe çıkmayı çok severdi, her fırsatta bana mini etek giydirir, buna bayılırdı. Renk renk ayakkabılarım, mini eteklerim, çoraplarım ve hatta yurtdışından gelmiş, tüm arkadaşlarımın hayran olduğu ojelerim vardı...

Lancome Tresor kullanırdı. Ray Ban Wayfarer'ları vardı. Favori markası Tüzün'dü, ceketlerini, kumaşlarını çok severdi. Saçını dip boyasız, kaşını çıkmış göremezdiniz...

İş yerinden kalabalık bir grup arkadaşlarıyla gittikleri yurtdışı gezisinden çok güzel ipek gömlekler almışlardı, hem de tüm kadınlar. Ertesi sabah gömleğini deri yelekle kombinlemiş işe gitmek üzere hazırlanırken gördüğümde 'Anne, bunu giyme herkesle aynı olacaksın' demiştim, 'Kimse benim gibi uydurup giyemez, merak etme' deyip gülmüştü :)

O'nu kaybedeli 16 sene oldu... ama bana kazandırdığı her türlü değer için ve bu yazıya özel, verdiği stil duygusu için minnettarım. Anneler günün kutlu olsun annecim, seni seviyorum :)